Een mens plantte een wijngaard,
verpachtte die aan wijnbouwers
en ging geruime tijd buitenslands.

Toen de juiste tijd gekomen was,
zond hij de wijnbouwers een dienaar
opdat zij hem van de vrucht van de wijngaard zouden geven;
maar de wijnbouwers sloegen hem
en zonden hem met lege handen 2) weg.

Hij ging door 3)
en stuurde een andere dienaar;
maar ook hem sloegen zij,
ze scholden hem uit
en zonden hem met lege handen weg.

Hij ging door en stuurde een derde;
maar ook deze verwondden zij
en wierpen hem eruit.

Toen zei de heer van de wijngaard:

wat zal ik doen?
Ik zal mijn zoon, de geliefde, sturen.
Wellicht zullen zij voor hem ontzag hebben.

Toen de wijnbouwers hem zagen
overlegden zij met elkaar en zeiden:

Dit is de erfgenaam;
laten we hem doden,
dan wordt de erfenis van ons.

en ze wierpen hem de wijngaard uit
en doodden hem.
Wat zal de heer van de wijngaard met hen doen?

Hij zal komen en deze wijnbouwers vernietigen
en de wijngaard aan anderen geven.

Toen ze dat hoorden,

zeiden ze:
Dat mag niet gebeuren!

Waarom is er dan dit geschreven:

de steen die de bouwlieden verwierpen
die is tot hoeksteen geworden?

Ieder, die over deze steen valt,
zal verpletterd worden
en ieder op wie hij valt,
zal worden vermorzeld.

Meester, Mozes 9) heeft ons voorgeschreven 10)
indien iemands broer sterft
terwijl hij een vrouw heeft
en hij is kinderloos 11),
dat zijn broer dan de vrouw neemt 12)
en nakomelingschap 13) opricht 14), voor zijn broer.

Nu waren er zeven broers 15) en de eerste,
nadat hij een vrouw heeft genomen,
sterft kinderloos;

ook de tweede

en de derde nemen haar evenzo de zeven,
laten geen kinderen na
en sterven.

Tenslotte sterft ook de vrouw.

De vrouw nu,
- bij de opstanding -
van wie van hen wordt 16) zij de vrouw?
immers de zeven hebben haar als vrouw gehad 17)

De kinderen van déze tijd huwen en trouwen,

maar zij die waard bevonden worden 18) aan dié tijd deel te hebben 19)
en aan de opstanding uit de doden,
huwen 20) noch trouwen 21);

immers, sterven kunnen zij niet meer,
want zij zijn engelachtig 22) en kinderen van God 23)
omdat zij kinderen van de opstanding zijn.

Dat trouwens de doden opgewekt worden,
duidt 24) ook Mozes 25) aan bij de doornstruik 26)
zoals hij spreekt over de Heer
de God van Abraham en God van Izaäk en God van Jacob.

God is hij toch niet van de doden,
maar van de levenden,
allen immers leven door 27) hem.